به گزارش راه شلمچه، متن این یادداشت بدین شرح می باشد.
داغ فراق موعود امم تلخ است، ولی تلخ تر از آن، تکاپوی سیاهی ها بر آستانه ی خورشید است که نمک بر زخم های هزار و چهار صد ساله ی غربت ولی خدا می زند و گویا پنجشنبه ی سیاه تاریخ پایانی ندارد و حقیقت دین به نام دین در غربتکده ی کوچه پس کوچه های بلاد مدعیان محبت صدیق اکبر و فاروق اعظم امیرمؤمنان علی علیه السلام مستور و مهجور است!
وای بر تاجران دین که آنقدر جسور شدند که آشکارا بت قریش و آزار دهنده صدیقه ی کبری را صدیق اکبر خواندند و بی مهابا در صدا و سیمای مملکت شیعه، بر امیر عوالم وجود، بسملهِ کتاب موجود، حقیقت نقطه بائیه تاختند.
اینکه مدعیان شعار ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند، امیرالمؤمنین ارواحنافداه را سپر بی کفایتی های خود قرار دادند و جای دروغگو و راستگوی امت را جابجا نمودند، زخمی است که هيچگاه مرهمی برایش نخواهد بود ... چرا که علی را حقیقتاً تنها گذاشته و ولایت را ذبح رضایت اهل بدعت نمودند.
گاهی سکوت، سیاه لشکری برای اهل بدعت بشمار می رود و با معامله ای از ارزانکدهٔ مصلحت های پوشالی، خسران ابدی را برای مدعیان رقم می زند.
شیطان چنین سکوتی را تکریم و از جهل مقدسی که غرق در وقاحت است دفاع می کند.
وای بر نمک نشناسان عافیت طلب که در زمان دفاع، تسبیح تزویر بدست گرفته اند... دلخسته ام از تسبیحشان، هر دانه ای از تسبیحشان تیری است به سمت خدا...و ائمه هدی!.
خوشا به آنان که ظلمت بر آن‌ها غالب نیامده و از دقیانوس دهر به اقیانوس بیکران عترت روی آورده و به کهف ولایت عصر امام خوبی ها و مهربانی ها حضرت حجت بن الحسن العسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف پناهنده شدند و غریبانه دین خود را حفظ کرده‌اند.
امیری سوادکوهی _ قم المقدسه
_2_2.jpg)
