به گزارش راه شلمچه، احمد توکلی امروز(1 مرداد ۱۴۰۴) در ۷۴ سالگی که در بخش مراقبت‌های ویژه یکی از بیمارستان‌های تهران بستری بود به دلیل سکته قلبی درگذشت.
توکلی استادیار گروه علوم سیاسی دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی بود و در سال ۱۳۹۲ بازنشسته شد.
مرحوم توکلی در سال‌های پایانی عمر خود به بیماری پارکینسون مبتلا بود.
زندگی‌نامه
احمد توکّلی به سالِ ۱۳۳۰ در شهر بهشهر به دنیا آمد. وی پسرِ دخترخالهٔ ناتنی علی لاریجانی و همسر وی نیز دخترخاله برادران لاریجانی است. او هفت فرزند (پنج پسر و دو دختر) دارد. زهیر توکلی پسر احمد توکلی داماد صادق زیباکلام است. محمد توکلی پسر دیگر او، از طراحان به نام گرافیک ایران بود که به دلیل نارسایی کبدی در سن ۳۴ سالگی درگذشت.
وی به ترتیب رئیس شهربانی، کمیته انقلاب اسلامی، دادیار و دادستان انقلاب بهشهر بود.
توکلی در سال ۱۳۴۸ برای تحصیل در رشتهٔ برق وارد دانشگاه پهلوی -که پس از انقلاب دانشگاه شیراز نام گرفت- شد. او پیش از فارغ‌التحصیلی به دلیل اعتصاب از این دانشگاه اخراج شد. وی پس از طی دوره کارشناسی، مدرک دکترای اقتصادش را در سال ۱۳۷۵ از دانشگاه ناتینگهام انگلستان با پایان‌نامه‌ای با عنوان «دلایل تورم در اقتصاد ایران، ۱۹۷۲–۱۹۹۰» با حمایت مالی وزارت فرهنگ و آموزش عالی ایران اخذ کرد.
احمد توکلی 4 بار توسط ساواک دستگیر شد، و سومین و چهارمین بازداشت او طولانی مدت بود، دفعه سوم 8 ماه و چهارمین بار به مدت حدودا 2 سال زندانی شد. در زندان هویت واقعی سازمان مجاهدین خلق را شناخت و به همین خاطر در فعالیت های سازمانی آنان در زندان شرکت نمی کرد و از آنها جدا شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی او رئیس شهربانی، رئیس کمیته انقلاب اسلامی و دادیار و دادستان انقلاب بهشهر بود. در آن زمان بهشهر به جهت اجرای دقیق حکم قصاص و قطع دست دزد شهرت داشت. در سال 1359 وزیر پیشنهادی شهید رجایی به بنی صدر بود.
احمد توکلی سخنگوی دولت شهید محمدعلی رجایی و وزیر کار و امور اجتماعی مستعفی کابینه اول میر حسین موسوی بود و در دوره اول مجلس نماینده بهشهر و در دوره‌های هفتم، هشتم و نهم نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی نیز بود.
او در کابینه میرحسین موسوی، وزیر کار و سخنگو بود. پس از استعفا از این سمت، روزنامه رسالت را بنیان‌گذاری کرد و سپس به انگلستان رفت و در آن‌جا مدرک دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه ناتینگهام گرفت. وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۷۶ روزنامه فردا را بنیان‌گذاری کرد. این روزنامه پیش از روزنامه‌های مولود دوم خرداد، تجربه‌ای متفاوت و جدی از روزنامه‌نگاری مستقل و نخبه‌گرایانه را به ظهور رساند که بعد از مدت کوتاهی به خاطر اصرار احمد توکلی بر استقلال روزنامه از حمایت کانون‌های قدرت به مشکلات مالی دچار و تعطیل شد.
توکلی از ابتدای دورهٔ هفتم تا اوایل دورهٔ نهم، ریاست مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی را بر عهده داشت. در انتخابات ششم و هشتم ریاست جمهوری کاندیدا بود که در هر دو دوره رقیب اصلی کاندیداهای پیروز(هاشمی و خاتمی) محسوب می‌شد و در رتبه دوم قرار گرفت.
وی در انتخابات مجلس دهم با حضور در لیست ائتلافی اصولگرایان تهران شرکت کرد و در نهایت با قرار گرفتن در مرتبه ۳۵ رأی لازم را به‌دست نیاورده و از راهیابی مجدد به مجلس بازماند.
وی دو دوره کاندیدای ریاست جمهوری شده که هر دو بار (به ترتیب پس از علی اکبر هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی) دوم شده است.
توکلی به عنوان رقیب هاشمی در انتخابات سال ۱۳۷۲ و در حالی‌که اکثر راستی‌ها از هاشمی رفسنجانی حمایت می‌کردند رقیب اصلی وی بود و صریح‌ترین انتقادات را به هاشمی انجام می‌داد. در انتخابات سال ۱۳۸۰ نیز زمانی که اکثر گروه‌های اصلی اصولگرایان در سکوت به‌سر می‌بردند توکلی رقیب اصلی و منتقد صریح و جدی سیاست‌های اقتصادی خاتمی بود.
توکلی در انتخابات نهم ریاست جمهوری از کاندیداهای اولیه بود، اما بر اساس پیمانی میان کاندیداهای اصولگرا، که بعدها هیچ‌کدام از آنها جز احمد توکلی به آن وفادار نماند به نفع قالیباف کنار رفت. آنان پیمان بسته بودند که به نفع کاندیدایی که در نظرسنجی‌ها پیش افتاد انصراف دهند.
توکلی نقل می‌کند که: "در ۵ تیر و دو روز پس از پیروزی آقای احمدی‌نژاد، در حالی‌که مؤکداً داوطلبی خود را برای ورود به کابینه رد کرده بودم، سه چهره برجسته اصولگرا را به آقای احمدی‌نژاد پیشنهاد کردم. وقتی آثار مثبت این کار را برشمردم، ایشان قبول کردند، اما احتمال پذیرش نمی‌دادند. پس از جلب رضایت آنان، آقای احمدی‌نژاد نیز استقبال کردند، ولی بعداً پیغام آمد که: «من در کابینه ژنرال نمی‌خواهم.» بنده هم پاسخ دادم: «دولت جای ژنرال‌هایی است که یک ژنرال ارشد آنها را هماهنگ می‌سازد.»
اتهام ناروای حجاریان و تاج‌زاده به احمد توکلی
سعید حجاریان و مصطفی تاج زاده در سال ۸۹ در میزگردی که توسط نشریه شهروند منتشر شد، ادعا کردند که احمد توکلی چاپخانه گرانقیمتی را به صورت رایگان از طرف سید محمد خاتمی گرفته است. حجاریان در این گفت‌و‌گو می‌گوید:
[خاتمی] برای روزنامه فردا که متعلق به احمد توکلی بود و فقط ۲۵ تا ۳۰ هزار تیراژ داشت، هم پول کاغذ مفت داد و هم چاپخانه. آن هم برای روزنامه‌ای با تیراژ کم.
این ادعا البته با واکنش توکلی هم مواجه شد و گفت:
تهمت چاپخانه گرفتن من هم که به استناد گفته آقای سعید حجاریان تکرار شده است، قبلادر مجله شهروند پاسخ داده شد، که مطلقاً دروغ است. من تمام کمک‌های نقدی و غیرنقدی دولت را به روزنامه فردا در صفحه اول دو شماره آخر به اطلاع مردم رساندم که آنچه از آنها باقی‌مانده بود، صرف بازپرداخت بدهی‌های ناشی از تأسیس روزنامه شد که بخشی از بدهی را نیز با کمک دوستانم تادیه کردم. اگر اینان راستگو بودند، اینجا هم به جای استناد به قول آقای سعید حجاریان که نمی‌دانم از کی برایشان مخبر صادق شده است، به اسناد وزارت ارشاد مراجعه می‌کردند.
۳ سال بعد از تکذیب مجدد توکلی، حجاریان طی نامه‌ای سرگشاده، از وی عذرخواهی کرد و در نامه‌ای به توکلی نوشت:
به قطع می‌گویم که روزنامه فردا جز دستگاه لیتوگرافی ابزار دیگری دریافت نکرده است واز بابت این سهو پوزش می‌خواهم.
احمد توکلی مؤسس و اولین مدیر مسئول وبگاه خبری الف بود.
احمد توکلی در عنوانِ ریاستِ سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت و در مدت مدیریتِ «دیناروند» رئیس اسبق سازمان غذا و دارو، بارها در جمع خبرنگاران علناً هشدار داده، و از رانت و فساد در حوزه دارو سخن گفته بود، رانت و فسادی که درنهایت وی و تشکل مردم‌نهادش را مجبور به شکایت از رسول دیناروند رئیس اسبق سازمان غذا و دارو کرد که با این شکایت مدیر متخلف عزل شد.
